ایران از دادگاه لاهه خواسته بود که آمریکا ؛ با خروج از برجام تعهدات خود در قبال ایران را بر مبنای پیمان مودت نقض کرده است،به شیوهای که خود بر میگزیند تحریمها را بدون تأخیر لغو کند
ایران از دادگاه لاهه خواسته بود که آمریکا ؛ با خروج از برجام تعهدات خود در قبال ایران را بر مبنای پیمان مودت نقض کرده است،به شیوهای که خود بر میگزیند تحریمها را بدون تأخیر لغو کند ، فوراً از تهدید به اعمال تحریمهای بعدی دست بردارد ، اطمینان دهد اقدامی مبنی بر سرباز زدن از تصمیم دادگاه انجام نمیدهد ، ضمانت دهد که نقض تعهداتش در پیمان مودت را تکرار نخواهد کرد ، به دلیل نقض تعهدات خسارتهایی را که دادگاه تعیین میکند به ایران پرداخت کند و از اقداماتی که افراد و شرکتهای آمریکایی و غیرآمریکایی را از تجارت با ایران منصرف میکند، امتناع نماید.
دیوان لاهه پس از استماع نمایندگان و وکلای طرفین، دستور موقتی مبنی بر اینکه آمریکا به هر طریقی که خود صلاح میداند هرگونه مانع در برابر صادرات آزاد دارو و تجهیزات پزشکی و کالاهای خوراکی و کشاورزی و قطعات هواپیما به ایران را مرتفع سازد صادر نموده است.
آمریکا پس از صدور دستور موقت دادگاه لاهه اعلام کرده که پیشاپیش کالاهای انسان دوستانه را از تحریم ها معاف و از پیمان مودت که مبنای شکایت ایران بوده خارج خواهد شد که خروج آمریکا مانع از ادامه بررسی شکایت میشود و این شرایط دست آمریکا را برای اعمال تحریمها باز و میتواند تحریمهای شدیدی را به شیوهای که میخواهد اعمال کند.
همگان میدانیم که رأی مقدماتی لاهه الزامآور است اما ضمانت اجرا ندارد که در صورت عدم اجرا مراتب به شورای امنیت ارجاع و شورا میتواند با صدور قطعنامه ای طرفین را ملزم به اجرای رای کند، و چون آمریکا حق وتو دارد، میتواند مانع از صدور هرگونه مصوبه ای از سوی شورا بر علیه خود شود و معلوم نیست موضوع به چه نحوی مورد رسیدگی قرار میگیرد.
بر این باورم همانطور که دولت یازدهم به دلیل عدم پیش بینی سازوکارهای مناسب برای برخورد با اعضای متخلف 1+5 در برجام با تمسک به پیمان مودت به دادگاه لاهه شکایت کرد، دادگاه لاهه؛ 1- فقط توصیه ای به آمریکا داشته که آنهم آمریکا اعلام کرده از قبل پیش بینی کرده ایم 2- هنوز وارد ماهیت شکایت ایران علیه آمریکا نشده 3-رایی صادر ننموده 4-موارد اعلامی تنها در قالب یک دستور موقت است که آنهم ضمانت اجرایی ندارد. بنابراین دستور موقت دادگاه شاید موفقیت دیپلماسی و حقوقیِ موقتی برای ایران باشد، اما در برابر حق وتو و بدعهدی هایی که آمریکا دارد پیروزی چندانی نصیب نخواهد شد و همچنان لازم است با تکیه بر پتانسیل های داخلی و یرقراری ارتباط با سایر کشورها، اقتصاد مقاومتی با مدیریت جهادی دنبال شود.