در پی خروج آمریکا از برجام ۲۰۱۵ ، وزارت امورخارجه شکایتی را بر اساس معاهده ای مطرح کرده که در سال ۱۹۵۵ بین دولت وقت آمریکا و دولت وقت ایران به امضا رسیده و هیچ ارتباطی با توافق برجام ندارد.
معاهده ای که به عنوان معاهده مودت ایران و آمریکا معروف است در آن طرفین متعهد شده‌اند که رابطه دوستانه‌ای داشته و در مورد نحوه تجارت، سرمایه‌گذاری‌های مشترک و فعالیت‌های اقتصادی اتباع دو کشور و حقوق کنسولی با یکدیگر توافق کرده‌ و چهارچوب‌های همکاری را تعیین کرده‌اند و این در صورتی است که ایران از سال ۱۳۵۹ به بعد علنا دولت آمریکا را دشمن خود دانسته و در حال جنگ بوده و میباشد.
در این شکایت از سوی وزارت امور خارجه علیه آمریکا آنگونه که در رسانه ها آمده ایران خواستار آن شده که آمریکا تحریم های خود را متوقف کند. وزارت امور خارجه در این شکایت به عهدنامه مودت، روابط اقتصادی و حقوق کنسولی که در سال ١٩٥٥ بین دو کشور امضا گردیده اشاره کرده است!!
در این شکوائیه نیز وزارت امور خارجه خواستار دریافت غرامت برای جبران خسارات مالی ناشی از اعمال دوباره تحریم ها میباشد و این در حالی است که در برجام مفادی دال بر ارائه خسارت در مورد این چنینی مطرح نشده است.
سئوال این است که چرا وزارت امور خارجه از عهدنامه سال ۱۹۵۵به عنوان پایه و اساسی برای طرح دعوی در دادگاه لاهه علیه تحریم های آمریکا در پسا برجام استفاده کرده است؟