به قلم: سیروس سجادیان 
تروریسم رفتار بدون منطق اجتماعی نیست، گونه ای استراتژی برای رسیدن به اهداف سیاسی خاص به شیوه ای ‏نظامی و با مدیریتی حسابگرانه است. استراتژی تروریسم باید شناخته شود، و داوری های ارزشی و اخلاقی کمترین ‏کمک را در زمینه شناخت تروریسم به دنبال دارد.تحرکات تروریستی چندین مشخصه دارد:‏
‏1- کیفیت خشن، در حقیقت تروریسم، رایج ترین ابزار برای ایجاد ترس و وحشت فیزیکی است.2- ماهیت خشن و ‏فوق نرمال خود تروریسم.3-ویژگی سمبلیک، عمل خشونت بار است چرا که عمل ترور معنایی بیش از تأثیرات خود ‏عمل دارد.‏
ریشه اصلی شکل گیری گروه هایی مانند داعش مربوط به تحولات دهه آخر قرن بیستم در افغانستان، همزمان با روی ‏کارآمدن رژیم طالبان در افغانستان وحمایت القاعده است. با سقوط طالبان در سال 2001 میلادی، تداوم فرماندهی ‏شبکه های زنجیره ای القاعده در بیش از 60 کشور جهان حفظ شد. به دنبال حمله آمریکا به عراق، ابومصعب ‏الزرقاوی، از رهبران القاعده، با شعار مبارزه با صلیبی‌های اشغالگر وارد عراق شد و شاخه القاعده موسوم به «القاعده ‏در سرزمین رافدین» تشکیل شد. از آنجا که القاعده در عراق با اشغالگران مبارزه می کرد، با استقبال جوانان عراقی و ‏سایر جوانان آزادی خواه مواجه شد و زرقاوی را به قدرتی در عراق تبدیل کرد. اما القاعده در عراق با تمسک به ‏تکفیر، حکومت جدید عراق و شهروندان بی‌گناه و بویژه شیعیان را نیز مورد حمله قرار داد. ‏
عملیات های القاعده در عراق ادامه داشت تا اینکه زرقاوی پس از سرپیچی از دستورات بن لادن در سال 1386 ‏توسط آمریکایی ها کشته شد و پس از وی گروه های جهادی وابسته به القاعده عراق زیرچتر سازمانی به نام «دولت ‏اسلامی عراق» به رهبری ابوعمر البغدادی گرد آمدند. پس از کشته شدن ابوعمر، ابوبکر البغدادی به رهبری دولت ‏اسلامی عراق رسید. با خروج آمریکایی ها از عراق و حملات ارتش عراق و عشایر، این گروه دچار افول و در ‏شروع بحران سوریه جان تازه ای گرفت. البغدادی با گسترش فعالیت های خود در سوریه، سازمان خود را به «دولت ‏اسلامی عراق و شام» که مخفف آن «داعش» است، تغییر نام داد. ‏
آنها نام شام(به جای سوریه) را برگزیدند چرا که آرمان بازگشت به دوران اقتدار خلافت اموی را در سر می پرورانند، ‏خلافتی شامل سوریه، اردن، لبنان، رژیم صهیونیستی و فلسطین، بخش‏هایی از غرب عراق و صحرای سینا...‏
ادامه دارد...          ‏@sajadiansirous