شنبه 29 اردیبهشت 1403
20 : 9
18 / 5 / 2024
امنیت اجتماعی  >  چرا آسيب­ هاي اجتماعي به چالش هاي امنيتي تبديل مي­ شوند؟
چهار شنبه 24 شهریور 1395 36 : 14 تعداد بازدید ها : 2724 کد خبر : 3496
به اشتراک گذاری
سردار سجادیان
5

چرا آسيب­ هاي اجتماعي به چالش هاي امنيتي تبديل مي­ شوند؟

گروه ناجا- رئيس گروه اطلاعات مرکز مطالعات راهبردي نيروي انتظامي در يادداشتي علت تبديل آسيب هاي اجتماعي به چالش هاي امنيتي را تشريح کرد.

به گزارش خبرنگار پايگاه خبري پليس، سردار"سيروس سجاديان" در گزارش تحليلي تحت عنوان " چرا آسيب­ هاي اجتماعي به چالش هاي امنيتي تبديل مي­ شوند؟" آورده است: استعداد ذاتي و ماهيت جامعه زمينه ساز تحقق آسيب هاي اجتماعي به مسائل امنيتي است و نيروهاي امنيتي و انتظامي تلاش مي کنند آسيب­ هاي اجتماعي به معضل امنيتي تبديل نشوند زيرا بازيگراني هستند که دوست دارند پديده­ های اجتماعي را امنيتي کنند.

اختلال در زير ساخت­ ها از قبيل سرمايه گذاري گسترده دشمنان و همچنين تنوع ابزارهايي که با شدت عمل و رويکرد براندازانه به کارگرفته مي شود. تغييرات شتابنده (مهاجرت، تکنولوژي، ارتباطات).

بيکاري و گسترش سبک زندگي تجملي.حاشيه نشيني ، وجود 9 ميليون که زير خط فقر زندگي مي­ کنند.

افزايش گسترده اعتياد به مواد مخدر، استعمال دخانيات و قليان در بين قشر جوان. طلاق که برابر اعلام رسانه­ ها از هر 4 ازدواج يکي به طلاق ختم مي شود. تحول خواهي (عدم رضايت به وضعيت موجود).

بالا بردن سطح تحصيلات جوانان بدون توجه به ظرفيت استخدامي کشور.عدم ساخت يافتگي نهادهاي مدني، از جمله مولفه هاي اثر گذار است.

اختلال در ساختارهايی همچون؛

اختلال شناختي: روندها را بررسي و شناسايي نمي­ کنيم، اطلاعات ما براي تصميم­ گيري ضعيف است، تجزيه و تحليل کيفي صورت نمي پذيرد و داده­ ها سطح­ بندي و در اختيار محققين قرار نمي­ گيرند.

اختلال گفتماني: پديده­ هاي اجتماعي را از لحاظ نظري تحليل نمي کنيم و مديريت گفتماني جامعه را در مسير رويکرد نقد دلسوزانه قرار نمي دهيم).

اختلال انگيزشي در سازمان­هاي حاکميتي: بسياري از سازمان­ ها تلاش دارند به جاي حل مسئله، صورت مسئله را پاک کنند، پديده­ ها را تبيين نمي­ کنند، همديگر را مواخذه کرده و مسؤليت پذير نيستند، راهبرد ندارند، جزيره­ اي عمل مي­ کنند، هم­ پوشاني ندارند و حتي در مواردي همديگر را نفي مي­ کنند.

اختلال روش شناختي: روش­ هاي سنتي حاکم هستند و نوآوري اتفاق نمي­ افتد، توجهي به پيشرفت­ هاي تکنولوژي ندارند و نمي­ توانند انطباق بين روش، مسئله و اقدام را پيدا کنند، کپي برداري روش­هاي ساير کشورها، تعارض روش­ ها مکمل نيستند، ترکيبي نيستند و سليقه­ اي هستند.

اختلال کارآمدي: منابع بر مسائل و اهداف متمرکز نمي­ شوند، برآورد دقيق از تحقق اهداف نداريم، بهره­ وري ضعيف، بسياري از سازمان­ ها پاسخگو، چالاک و پويا نيستند. ضمن اينکه ناکارآمدي سازمان­ هاي دولتي، نهادهاي امنيتي را درگير خواهد کرد.

اختلال در صلاحيت کارکنان: فساد اداري، نشت اطلاعات، تباني با مجرمين و بي­ تفاوتي در اقدامات سريع و انقلابي زمينه ساز نفوذ دشمن را فراهم مي­ کند.

با راهبردهايي از قبيل:

توانمندسازي مراکز تصميم­ گيري در حوزه­ هاي اقتصادي، فرهنگي، امنيتي، اجتماعي و انتظامي.

به روز بودن و تقويت کارآمدي مديران (شناختي و فني)

توسعه زير ساخت­ها (فني، شناختي، آموزشي و...)

پرهيز از اقدامات سليقه­ اي، موازي و غير علمي

توجه به اهداف دشمن در بستر فضاي مجازي و مقابله هوشمندانه (جنگ نرم)

مشارکت بيشتر همه اقشار براي پيشگيري از ظهور و بروز آسيب­هاي اجتماعي (رسانه­ ها، مراکز علمي، نخبگان و...)

با از بين بردن زمينه آسيب­ هاي اجتماعي و مديريت صحيح آن­ها مي توان بر اختلالات موجود فائق آمد؛ چرا که اگر به موقع عمل نکنيم و آسيب­ ها به خوبي مديريت نشوند، تبديل به معضل امنيتي مي­ شوند؛ در چنين وضعيتي هزينه­ هاي فراواني متحمل خواهيم شد.

 سرتیپ دوم پاسدار "سيروس سجاديان" رئيس گروه اطلاعات مرکز مطالعات راهبردي ناجا

برچسب ها
ارسال نظر
نام
آدرس ایمیل
دیدگاه :