به جرات سردار سجادیان یکی از پرافتخارترین فرماندهانی است که تاریخ مدنی ایران به خود دیده است, دلیل مشارکت ایشان در شورای شهر نیز برخاسته از همان احساس وظیفه درونی برای تحقق آرمانهایی است که همواره راهبر ایشان بوده اند.
من خوب میدانم و بهتر از هر فرد دیگری می دانم که سیروس سجادیان مسیر تحقق باورهایش را ادامه خواهد داد و اگر همشهریان من در شهر شیراز تصمیم به رای دسته جمعی به لیست امید داده اند صرفا یک تصمیم اقتضائی,سیاسی و برای ما قابل درک است و این نتیجه ذره ای از محبوبیت فرمانده ای که مردم شیراز امنیت امروزشان را به وی مرهون هستند نمی کاهد و قطعا دلیل بر ناسپاسی مردم نسبت به فرمانده ای نیست که نه هرگز صندلی قدرت شیفته اش کرد و نه هرگز میل به خدمت خسته اش کرد.
سردار همیشه محبوبم, سردار همیشه پاسدارم, پاسدار تمام ارزش هایم سپاس که به من نشان دادی در رقابت قدرت اخلاق برایت برتر است.
برای تمام شبها و روزهایی که به کشورم و به شهرم امنیت بخشیدی به تو مرهونم, برای تمام خطرهایی که در مبارزه با فاسدان قاچاقچی به جان خریدی به تو مرهونم, برای تمام درس هایی که با منشت به من آموختی به تو مرهونم.
تو تا ابد رای اول تمام صندوق هایی هستی که در رقابت اخلاق و خدمت و انسانیت به میدان آمده اند, ممنون که برای احساس وظیفه دوباره به میدان آمدی..
پاداش تو به پاس تمام خدمتهایت قطعا نمی تواند رای من و ما باشد, پاداش تو سایه امنیتی است که در کشور به من و ما بخشیدی و تمام نفس های پاک در زیر سایه این امنیت تقدیم تو باد..

 هوشیاری/دکترای روانشناسی/استاد دانشگاه