هر انسانی دیدگاهی خاص ‏نسبت به مسائل دارد که می‌شود ضمن رعایت ادب و احترام با نظرات همدیگر ‏مخالفت داشته باشیم.
اگر ‏همه ما مثل هم بودیم، یک نظر داشتیم آیا محیط داخلی و پیرامونی پویایی را ‏میتوانستیم شاهد باشیم.؟! ‏
چه زیباست که اگر در اعلام نظر به عقیده طرف مخالف بجای احساسات، از ‏واقعیت ها ، حقیقت ها و ‏منطق استفاده کنیم.
پر واضح است وقتی احساس می‌کنیم نظری بر خلاف نظرما گفته میشود بلافاصله ذهنمان از افکار ‏و ‏داستان‌های خیالی پر ، و منفی گرایی باعث موضع گیری واحیانا پرخاشگری می شود و بدیهی است که ‏‏هرکس سعی میکند به زعم خودش فردی منطقی و خوب باشد، اما این بدان معنا نیست که برای کنار ‏‏آمدن با افراد دیگر کورکورانه هر چه می‌گویند را بپذیریم.‏

در اینگونه موارد؛
■ عده ای طبع خودخواهی دارند و تنها نظری که مهم است نظر خود آنهاست، چه درست ‏باشد و چه ‏نادرست. خواه با پشتوانه علمی باشد خواه بدون آن. ‏
■عده ای هستند که سعی میکنند نظری ‏مخالف با آنها بیان نشود و اگر شد او را مورد هجمه قرار ‏میدهند. ‏
■افرادی نیز برای تحمیل اراده خود ‏تلاش میکنند و اگر کسی سر راه آنها قرار گرفت بدنبال حذف او بر ‏می آیند حال یا با اتهام و یا ترور ‏شخصیت. ‏
■افرادی نیز خود را عقل کل میدانند و هر کسی با نظر آنها مخالفت ‌کند آن را یک نادان فرض ‏میکنند. ‏
■افرادی نیز توان پذیرش شکست را ندارند به همین دلیل تحمل نظر مخالف برایشان بسیار سخت ‏است ،این افراد مغلوب نظر خودشان هستند و افرادی شکست‌ خورده اند که نمیخواهند شکست را بپذیرند. ‏

علیهذا چه خوب است که تحمل نظرات یکدیگر را داشته باشیم. 1399.04.31‏