پنجم فروردین نود و هشت بود که مدیران مسئول در استان یا در خواب غفلت بودند و یا در مسافرت نوروزی.
در پی بی مدیریتی مدیران مسئول در استان بیش از 20 نفر از هموطنان بی گناه غرق و به دیار باقی شتافتند و ده ها خانواده عزادار شدند.
در این روز  به بیش از 200 نفر از هموطنان آسیبهای جدی و به چند صد دستگاه خودرو نیز خسارت وارد گردید و این در حالی است که سرنوشت اموال داخل خودرو آنان نیز تاکنون نامشخص می باشد.
خانواده هایی که با امید و آرزوهایی به سومین حرم اهلبیت (ع) مسافرت کردند، غافل از اینکه این شهر بحران مدیریت دارد.
علیرغم هشدارهای داده شده، مدیران مسئول هیچگونه تمهیداتی برای پیشگیری بکار نبرده بودند و بی مدیریتی خود در پیشگیری را به گردن این و آن می انداختند.
در آن روز مردمِ خوب و اصناف شیراز بودند که به کمک خانواده های آسیب دیده و داغدار شتافتند و با آنان ابراز همدردی کردند.
در این حادثه غم انگیز نه مدیری استعفا داد، نه مدیری عزل و نه مدیری مجازات شد.
شورای شهر شیراز هم با پشتیبانی دولت وقت مجوز صادر کرد که میلیاردها تومان خسارات وارده از جیب مردم شیراز پرداخت شود. 1402.01.05